içimden gelen..

Baslıksız bir yazı . . .Devamında hep sen varsın ...

Vakitsiz gelen gitmelerin , vakitsiz ağlamalarla geri döndü bedenime.

Sen yoktun , gelmeyecektin artık , benim olmayacak , elimi tutmayacaktın.

Yalnızlığım , beni genç yaşta yaşamdan soğutan bir hastalıktı artık.

Yalnızlıktı beni uçurumun kenarından sensizliğe iten ,
Yalnızlıktı gözlerine bakamayacak olmaktan beni kör eden.
Ve kimsesizlikti seni benden götüren , intihara teşebbüs ettiren...
Ağlamalarımın , kalp kırılmalarımın sebebi sen ; bir zamanlar en güzel günlerimin sebebiydin.
Yoktun , benden gittin.
Artık vakitsiz gelen sensizliğin ağına düşen bir hastanın , yalnızlık uçurumundan atlamasıydı senin olmayışın...
Kimi zaman gecenin karanlığında kimsesiz bir çocuğun hıçkırıklarıydı yalnızlık,
Kimi zaman giden bir sevgilinin gitmesini engelleyememekti...
Yalnızlık ; affedilmeyecek bir günahtı...
Bu günahın en büyük bedeli seni görememek , tenini hissedememekti,
Bunu düşünmek bile bana ızdırap veren bir cezaydı aslında..

#Furkan.